دانلود تحقیق با موضوع تعلیم و تربیت در اسلام،
در قالب word و در 41 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
قَد اَفلَحَ مَن تَزَکی وَ ذَکَرَ اسمَ رَبِهِ فَصَلی.
موضوع بحث مسأ
له ی تعلیم و تربیت در اسلام و رابطه ی بین تربیت و تعلیم است. تعبیری که
معمولا قرآن از کلمه ی ((تربیت)) می کند با لغت تزکیه است: ((قد أفلَحَ مَن
زَکّیها وَ قَد خابَ مَن دَسّیها))2 یا در جای دیگر: ((قَد أفلَحَ مَن
تَزَکّی وَ ذَکَرَ اسمَ رَبِهِ فصلی)) . و یا در سوره ی مبارکه ی جمعه که
هدف از بعثت پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) ذکرمی شود: ((هُوَالذی
بَعَثَ فِی الاُمِیّینَ رَسُولاً مِنهُم یَتلُوا عَلَیهِم ایاتِهِ وَ
یُزَکّیهِم وَ یُعَلِّمُهُمُ الکِتابَ وَ الحِکمَة …)) .
بنابراین،
کلمه ی ((تزکیه)) به عنوان بیان مفهوم تربیت در قرآن، چندین مورد به کار
رفته است. تزکیه از نظر لغوی یعنی پیراستن و پاک کردن از آلودگی ها و
شوائب. کلمه ی (( زکات)) نیزبا ((تزکیه)) هم خانواده است؛ یعنی تزکیه و
زکات از یک ریشه اند و اگر معنای تزکیه، پیراستن و پاک کردن از آلودگی ها
باشد، کلمه ی زکات نیز تقریبا به همین مفهوم به کار رفته است. یعنی گفته می
شود زکاتی که به مال تعلق می گیرد، در واقع، پیراستن مال است از قسمتی که
حقوق مردم به آن تعلق گرفته است و اگر این قسمت از مال جدا شد، بقیه ی مال،
گوارا و پاک و قابل بهره برداری است و ازهرگونه طمع و کینه و نفاق و
نظرسویی به دور خواهد بود. اما اگر چنان چه حق مردم از مال پرداخت نشد، این
مال، پاک شده و پیراسته نیست، آلوده است و طبعا این مال برای صاحبش آن
برکت، پاکی، صفا و پیراستگی را ندارد. آنجا که تزکیه درباره ی نفس و روح و
جان و روان به کار رفته به معنای پیراستن روح وفکر از هر گونه آلودگی است:
آلودگی فکری، آلودگی اخلاقی و آلودگی های روحی. پیراستن از این مسایل جنبه ی
تزکیه ی کار است.
تزکیه قبل از تعلیم
اکنون لازم است در این زمینه
چند نکته تذکر داده شود. یکی این که در قرآن مسأ له ی تزکیه قبل از تعلیم
آمده است؛ یعنی پرورش قبل از تعلیم و قبل از آموزش است. بر خلاف اصطلاح
معمول آموزش و پرورش، که در بین ما فارسی زبانان رایج است و آموزش را بر
پرورش مقدم می دانیم، در اسلام و در تعبیر قرآن مسأ له ی تزکیه و تربیت قبل
از تعلیم به کار رفته است. ظاهرا تعبیری که کشورهای عربی از این وزارتخانه
دارند ((وزارة التربیة و التعلیم )) است. مسأ له ی پیراستن قبل از آراستن
است. یعنی بایستی اول روح، جان، روان، اخلاق، اجتماع و عمل از آلودگی و
انحراف پاک گردد، بعد از این پیراستگی، آماده می شود تا به کمالات هم
آراسته شود و رشد کند و بالا بیاید. اما اگرزمینه ی روح یا فکر آلوده بود،
زمینه ی اجتماع آلوده بود، چنین شرایطی برای بالا آمدن و تربیت و رشد آماده
نیست. ..
